Giovanni Paisiello (1740-1816)

Giovanni Paisiello (1740-1816)

Italiaanse operacomponist geboren in Tarente op 9 mei 1740 en overleden te Napels op 15 juni 1816. Hij was reeds tijdens zijn leven een gevierd componist en de belangrijkste van de Napolitaanse operaschool. Zijn bekendste werk is " Il Barbiere die Siviglia " een komische opera buffa die lang de gelijknamige opera van Rossini naar de kroon steeg (1782). Tegenwoordig is hij slechts gekend door een kleine groep muziekliefhebbers.

Al op vroege leeftijd kwam hij naar Napels om muziek te studeren. Napels was toen een van de belangrijkste culturele centra van Europa en er was een bloeiend theaterleven. Heel vlug na zijn studies aan het conservatorium di S. Onofrio slaagde hij er in een gevestigd operacomponist te worden met een bijzondere aanleg voor opera buffa. Zijn leraren in Napels waren Francesco Durante (1684-1755), Leonardo Leo (1694-1744) en Girolamo Abos (1715-1760) . 

In 1776 vertrekt hij naar St.-Petersburg om er kapelmeester te worden aan het hof van Tsarina Catherina II van  Rusland, waarmee hij in de voetsporen trad van een andere Italiaan Tommaso Traetter. Gedurende die periode schreef hij een aantal werken in opdracht van het Russische hof, bestemd om uitgevoerd te worden in het Theater van de Hermitage. De meeste van die werken zijn verloren gegaan alleen bleef de variatie op " La serva padrone (1781) bewaard, een werk dat oorspronkelijk van de vroeg overleden componist Giovanni Battista Pergolesi (1710-1736) die toen zeer geliefd was. Een ander werk uit zijn Russische periode is allicht zijn bekendste werk " Il barbieri di Siviglia  la precauzione inutile ". Dit gold als een van de grootste komische operar's van die tijd. Het werk gebaseerd op het toneelstuk " Le Barbier de Séville " (1775) van Pierre Beaumarchais was zo beroemd dat Rossini in 1816 slechte kritieken kreeg toen zijn " Il Barbiere de Siviglia " in première ging, omdat zijn werk vergeleken werd met het werk van Paisiello, ook al had Rossini bewust één en  ander aangepast om de schijn van navolging te vermijden. Het zou nog ruim ruim 20 jaar duren voor Rossini's werk de heerschappij zou overnemen op Paissiello's compositie. In 1784 keert Paisiello reeds terug naar Italië, ondanks dat zijn contract verlengd was. Hij kon niet langer het klimaat verdragen en ook de gezondheid van zijn vrouw was niet optimaal. Een maal terug in Napels kreeg hij een aanstelling als hofdirigent bij Ferdinand IV van Napels en componeerde hij ondermeer de opera's " Pirro " (1787) en zijn " Nina " (1789).

Zijn bekendste werken.

Zoals zoveel van de componisten die veelschrijvers waren is ook veel muziek van Paisiello verloren gegaan of in de vergetelheid terecht gekomen. Af en toe duiken nog eens manuscripten op uit privé archieven. Bij Pasiello weten we met zekerheid dat hij 94 opera's en theaterwerken geschreven heeft, waarvan er nog een tiental zijn die nog af en toe op de planken verschijnen. De laatste decennia worden  er wel een werken herontdekt, dat is niet alleen bij Giovanni Pasiello zo. Naast opera's is ook nog ander muzikaal werk van hem bekend zoals: 20 cantates, 12 oratoria, 48 religieuze werken, 11 missen, 10 wereldlijke werken, 38 psalmen, 6 motetten en nog eens 26 zuiver instrumentale werken. Van zijn 94 theater werken zijn er 80% komische opera's of opera Buffa . In 1815 overlijdt zijn vrouw en van dan af gaat ook zijn eigen gezondheid zeer sterk achteruit en overlijdt hij op 15 juni 1816 op 76 jarige leeftijd te Napels.

Zijn belangrijkste opera's.

1) La Moglie in calzoni (1764) zijn eerste thaterwerk.

2) Luciao Papino dittatore (1767).

3) L'osteria di Marechiano 1768).

4) Il duello (1774).

5) Demofoonte (1775).

6) La Serva Padrone (1781).

7) Il barbiere di Siviglia, overo la precauzione inutile (1782).

8) Olimpiade (1786).

9) Pirro (1787).

10) Nina, o sia la pazza per amore (1789).

11) La Molinara (1790).

12) Andromace (1797).

13) Proserpine (1803).

14) Elisa (1807).

15) I pittagorici (1808).