Duet Almaviva en Figaro .

Melle 16 november 2019 " Internationaal Belcanto concert " Met de Vlaamse bariton Jan Danckaert, de jonge Chinese tenor Shengwu Ou en de Zuid-Koreaanse pianist Euinbin Jeong.
Het top duet uit " Il Barbieri di Seviglia " van Rossini, tussen de Graaf Almaviva en de Figaro .
" al idea di quell metallo ".

Het parelvissers duet tussen Nadir en Zurga.

Melle 16 november 2019 " Internationaal Belcanto concert " met de Vlaamse bariton Jan Danckaert , en de Chinese jonge Chinese tenor Shengwu Ou en de Zuid- Koreaanse pianist Euibin Jeong . Zij zingen hier het top duet " Les Pêcheur des Perles van Bizet , tussen Nadir en Zurga.

Jan Danckaert biografie

Jan Danckaert (1958)

Internationaal Belcantoconcert Jan Danckaert.

   Melle 16 november 2019

Operazanger Jan Danckaert wordt begeleid door de Koreaanse pianist Euibin Jeong, hij wordt bijgestaan door zijn Chinese tenor Shengwu Ou. Ze zullen werk brengen van Rossini, Mozart, Verdi, Massenet, Lola, Rachmaninov, Borodin en ook van de Vlaamse componist Karel Candael en Willem De Mol.

Biografie.

 Jan Danckaert.

Als geboren Antwerpenaar en Expo 58 kind groeide Jan als peuter op in het artistieke milieu van Renaat Verbruggen. Zijn ouders emigreerden toen hij twee jaar was naar Gent . Hier werkte hij zijn volledige schoolloopbaan af. Zijn ouders speelden en luisterden veel naar klassieke muziek en de jonge Danckaert ontdekte toen al dat hij graag zong. Toen hij op zijn  dertiende voor het eerst naar de opera ging, raakte hij besmet met de operamicrobe en wist hij wat hij later zou worden “ Operazanger “. Van dan af ging Jan naar de muziekacademie van Ledeberg. Hij volgde er zang bij Mevr. De Pauw. Tijdens zijn examen notenleer zei de toenmalige directeur Omere Van Puyvelde dat hij een geboren zanger was.

Tijdens zijn eerste belcantoconcert zat toevallig de grote Gentse mezzosopraan  Rita Gorr in  de zaal. Zij feliciteerde en complementeerde hem dat hij een wereldstem had. Hij vervolmaakte zich als professioneel operazanger aan het einde van de jaren zeventig van vorige eeuw. In 1979 bij E. Werba privé en later aan de universiteit “ Für Musik und Darstellende Kunst “ (operaklas en liedklas). Maar ook volgde hij parallel “ contrabas “ aan het conservatorium van Wien. Reeds tijdens zijn studies kreeg hij een engagement in 1979 aan het “ Theater an der Wien “ en in 1981/82 aan “ Sint. Pölten “. Terug in 1982 aan het “ Theater an der Wien “. In 1983 mocht hij zingen aan het “ Deutscher Theater München en in 1984 in “ Klagenfurt “ en in 1894/85 aan de operastudio van de “ Weense Staatsopera “ . Hij was vast verbonden aan de “ Opera van Krefeld en Münchengladbach. In 1990/91 ook aan de “ Opera van Trier “ waar hij zijn vrouw Snezana Stamenkovic leerde kennen tijdens de opvoering van “Don Giovanni “ van Mozart. Snezana had haar muziekopleiding doorlopen in Belgrado ze zouden uiteindelijk huwen in Gent. Hij gaat met haar op toernee waar ze de operette “ Die Lustige Weduwe “ van Frans Lehàr op meerdere podia brengen. In1991 zong  hij ook in “ Braunschweig “. In 1990 nam hij deel aan de  internationale BRT. Belcanto wedstrijd waar hij samen met de sopraan An Lauwereins de publieksprijs wegkaapte met een vertolking van een duet uit “ Rigoletto “ van Verdi. In die periode was hij ook verbonden aan “ Opera Vlaanderen “ waar hij optrad in “ Manon Lescaut “ van Puccini  waar hij  er het personage van Chevalier Lescaut de broer van Manon op het podium bracht, en ook in  de Nederlandse vertaling van de musical “ Les Miserable “ waar hij de rol van Javert neerzette .

Verder zong hij als gast aan de opera’s van “ Düsseldorf, Duisburg, Frankfurt, Hannover, Dortmund, Karlsruhe, Wiedbaden, Mainz, Regensburg, Wüzzburg, Bielefeld, Giessen, Wuppertal, Kiel, Lübeck en Halle. Ook concerten stonden op zijn programma onder andere “ in het  Wieiner Musiekverein, Wienerkonzerthaus, Tivoli Kopenhagen, Sava Center Belgrado, Koningin Elisabethzaal Antwerpen.

Wat zijn belangrijkste creaties betreft zong hij in april 1985 de hoofdrol in de première voor Oostenrijk  “ de Gespentersonate van A. Reimann ( een productie van de “ Uni voor muziek van het Konzerthaus “ en de Staatsopera) . In 1993 de creatie voor Zwitserland   van “ Das Schloss “ opera ook van A. Reimann ook in de hoofdrol. In 1995 zong hij mee in de concertante van de Russiche opera “ Boris Godounov “ van Moessorgsky samen met de solisten van het Bolschoi Theater van Moscou, onder de leiding van dirigent D. Kitaejenko en naast de beroemde bas Nesterenko, één van de beste Borissen van zijn generatie. Jan zong de rol van Rangoni in het Russisch. In 1997 creëerde hij ook “ De Neus “ van Shosjtakovits onder de leiding van dirigent Mihail Jurowsky , dit waren allemaal wereldproducties.

Jan deelde het podium met tal van wereldsterren zoals Franco Bonisoli, Gabriële Leichner, Snezana Stamenkovic, Ivan Rebroff, Hans Peter Janssens en nog vele anderen. Jan is een heel grote persoonlijkheid op het podium met een heel mooi timbre en zeer mooie klankkleur. Momenteel treed hij enkel nog freelance op. Hij brengt nog regelmatig belcantoconcerten en liederrecitals, ook organiseert hij samen met zijn vrouw masterclasses en is hij ook, gastdocent in “ de geschiedenis en ontwikkeling van de zang in de opera “ , te Manheim . Snezana is er prof zang, zij organiseert ook muziekfestivals in talrijke Duitse muzieksteden waar haar leerlingen uitblinken op de verschillende podia.