Francesco Cilea (1866-1950).

Fransesco Cilea (1866-1950)

Fransesco Cilea  was een Italiaans componist geboren te Palmi op 23 juli 1866 en is overleden in Varezze op 20 november 1950. Zijn meeste bekendheid dankt hij aan twee opera's " l'Arlesiana " (1897), en  " Andriana Lecouvreur (1902).

Geboren in de buurt van ' Reggio di Calabria ', bleek hij al vroeg bleek hij  aanleg te hebben  voor muziek, al op 4 jarige leeftijd. Al heel vroeg was sterk onder de indruk van Bellini's " Norma ". Zijn ouders stuurden hem dan ook naar het muziekconservatorium de " San Pietra à Majella " in Napels, waar hij al snel zijn briljant talent kon tonen. Voor zijn inzet behaalde hij ook de medaille van het ministerie van onderwijs.

In 1889 componeerde hij voor zijn eindexamen de opera " Ginain  " op een libretto van Golisiani. Dit melodrama-idilico werd uitgevoerd in het college theater, en trok de aandacht van de uitgever Sanzogno die een tweede productie regelde in Florence 1892. Hij kreeg nog een opdracht voor een opera " La Tilda " een veristische opera in drie bedrijven in de stijl van Mascagni's " Cavalleria Rusticana ". " La Tilda " had een succesvolle eerste voorstelling in april 1892 in het Theater " Pagliano " in Florence, na een tournee door nog enkele theaters kwam zijn opera op de wereldtentoonstelling in Wenen op 24 september 1892. Deze opera stond Cilea niet echt aan hij had de opdracht aangenomen om die professionele kans niet te laten verloren gaan, na het verdwijnen van de orkest partituur, heeft men niet meer de moeite   gedaan dit werk nog uit te voeren.

In 1897 gaat zijn derde opera in première aan het Theather " Lirico " in Milaan. " l'Arlesiana " naar het toneelstuk van Alphonse Daudet, op een libretto van Leopoldo Marenco, met in de hoofdrol de opkomende wereldster Enrico Caruso. Volgens de componist was zijn opera een mislukking. Hij zal hem nog tijdens zijn leven drie keer herschrijven en drastisch veranderen. In de versie die men nu op het podium brengt is het moeilijk nog een muzikale lijn te vinden van het oorspronkelijke werk. Zijn bekendste werk ziet terug het levenslicht in het Theater " Lirico " van Milaan in 1902 opnieuw met Enrico Caruso in de hoofdrol. Het publiek is laaiend enthousiast en zal door zijn spontaniteit van zijn melodische stijl uit de Napolitaanse school in combinatie met de harmonische invloed van de Franse componisten zoals Massenet, zijn bekendste werk blijven , ook in de 21 ste eeuw. Zijn laatste opera gaat in premiére aan de Scala van Milaan op 15 april 1907 onder de leiding van Arturo Toscanini " Gloria ". Dit werk had geen succes en er werd al mee gestopt na twee voorstellingen. Na deze desilusie zal Cilea zich niet meer op het opera podium begeven.

Later zal men nog wel muzikale schetsen terugvinden  van werken die hij nooit afgewerkt heeft. Hij zal nog Kamer-en orkestmuziek componeren, symfonische gedichten. Hij zal voornamelijk nog pedagogisch werk doen. Hij werd nog directeur van het conservatorium " Vincenzo Bellini " in Palermo en later aan het conservatorium " San Pietra " in Maiella nabij Napels. Hij stopte met zijn loopbaan in 1936. In zijn laatste levensjaren zou zijn gezichtsvermogen verslechteren en wordt hij bijna blind. Toch zal hij nog een puike prestatie leveren in de opvoeringen van zijn opera " Adriana Lecouvreur " in samen werking met Magda Olivero die van de hoofdrol haar levensrol maakte. Fransesco Celia overleed op 20 november 1950. 

Zijn belangrijkste werken.

8 orkestwerken, tussen 1883 en 1930, twintig cycli met liederen ( symfonische gedichten ) voor stem en piano. Hij was tevens een begenadigd pianist en begeleide dikwijls zijn eigen lierderen op de piano.

Zijn Opera's.

1) " La Taldi " (1892).

2) " l'Arlesiana " (1897) de eerste versie en dan nog een verbeterde versie in 1910 en 1937.

3) " Adriana Lecouvreur (1902)

4) Gloria (1907) met nog een herwerking in 1932. 

Sonate op. 38 Franseco Cilea (1888)

1) Allegro moderato.
2) Largo doloroso.
3) Allegro animato.

Franseco Cilea " Serenata "

Fragment uit " l'Arlesiana " in concertvorm.