Welkom op deze website
Een opera in twee bedrijven met proloog en 5 tonelen van Tan Dun.
Libretto geschreven in het Engels door Tan Dun en Ha Jin.
Inleiding.
Deze opera beleefde zijn wereldpremière in de Metropolitan Opera in het Lincoln Center in New York onder leiding van de componist met Placido Domingo in de titelrol. Het hoofdpersonage is Keizer Qin Shi Huang die China met geweld verenigde. Hij lag ook aan de basis van het bouwproject van de Chinese Muur. Deze Keizer werd begraven samen met zijn terra-cotta leger. Het verhaal speelt zich af tussen 145 en 90 voor Christus.
Tan Dun werd in 1996 gevraagd om een opera te schrijven rond dit thema. Ter voorbereiding van dit muzikaal project genoot het operapersoneel een opleiding in het Chinees, met workshops voor de ontwikkeling van dit theaterwerk, gehouden in Shangai. Deze opera wordt omschreven als een mix van Oosterse en Westerse cultuur samen gebracht in de muziek.
De historische achtergrond speelt dus zo'n 2200 jaar geleden in China. China was toen verdeeld in zeven strijdende staten. De staat Chin was de sterkste en veroverde uiteindelijk de zes andere. Na het verenigen van het land door Chin Shi Huang vestigde hij de eerste centrale regering en hij benoemde zichzelf tot de eerste Keizer van China. Hij realiseerde als eerste project de bouw van de grote Chinese Muur en zijn graf werd bewaakt door de beroemde terra-cotta soldaten die als één van de 8 wereldwonderen worden beschouwd. Achter deze Keizerlijke geschiedenis schuilt een tragisch verhaal van haat en liefde.
Rolverdeling. Stem. Eerste Cast.
Keizer Qin ------------------------------------- helden tenor ------------------------- Placido Domingo
Prinses Yueyang ------------------------------ sopraan -------------------------------- Elisabeth Futral
Gao Jianli muzikant ------------------------- lyrische tenor ------------------------------ Paul Groves
Generaal Wang Bi ---------------------------- bas --------------------------------------- Hao Jiang Tian
Sjamaan --------------------------------------- mezzosopraan ------------------------ Michele De Jong
De eertse minister --------------------------- bariton --------------------------------------- Haijing Fu
Yin-Yang master ------------------------------ tenor ------------------------------------- Wu Hsing-Kuo
Yeuyangs' moeder ---------------------------- mezzosopraan ----------------------- Suzanne Mentzer
Tijd en plaats: China tussen 145 en 90 voor Christus.
Proloog.
Een ritueel dat wordt uitgevoerd in het voorouderlijke heiligdom van Chin, dat aan de voet van de grote Chinese muur ligt. De Sjamaan zingt hier een loflied voor de voorouders van de goden. De veroveraar Qin Shi Huang vindt de muziek maar niets, het is zonder ziel voor het nieuwe land. De generaal Wang Bi krijgt de opdracht de muzikant en jeugdvriend Gao Jianli te gaan opzoeken en hem bij de nieuwe Keizer te brengen om een nieuw lied voor het nieuwe Keizerrijk te componeren.
Akt. 1
1° Toneel: aan het hof van de Keizer van China.
De traditionele muziek zint de keizer dus niet en hij wil dus een nieuw volkslied dat zijn heerschappij verheerlijkt. Hij is van mening dat zijn jeugdvriend de componist en muzikant Gao Jianli dit moet componeren. Jianli woont in Yan een staat die de Keizer nog niet heeft veroverd en hij beveelt zijn generaal Wang Bi Yan te onderwerpen en Jianli tot Qin te brengen. Als beloning voor de overwinning krijgt hij dan de dochter van de Keizer , Prinses Yueyang als vrouw, zij is echter lam.
2° Toneel: aan de trappen van het paleis.
De generaal is succesvol en Jianli wordt voor de keizer gebracht. Hoewel Qin, Jianli met vriendschap begroet, is Jianli vol van wraakgevoelens omdat zijn dorp is vernietigd en zijn moeder werd gedood. Hij sterft liever dan een volkslied voor de Keizer te componeren. De kreupele prinses Yueyang bewondert zijn moed.
3° Toneel: in het slaapvetrek van de Prinses.
De Prinses overtuigt de Keizer om Jianli aan haar over te dragen als ze hem kan overtuigen om voort te leven en het volkslied te schrijven. Yianli is in hongerstaking, maar als de Prinses hem uit haar eigen mond voedt, is zijn verzet gebroken. Er volgt een vrijpartij en ze verliest haar maagdelijkheid. De Prinses huilt omdat haar benen pijn doen en plots realiseert ze zich dat ze niet langer meer verlamd is en ze terug kan lopen. De Keizer is dol blij om haar genezing en vind dat Jianli een wonderdoener is, maar al gauw herkent hij snel de oorzaak. Hij wil Jianli nu doden voor het schenden van de eerbaarheid van zijn dochter, maar hij aarzelt op dat punt om zijn volkslied te kunnen krijgen.
Akt. 2
4° Toneel: de bouwwerf van de slaven aan de grote Chinese Muur.
Terwijl Jianli, Prinses Yueyang de muziek onderwijst, hoort hij de slaven zingen terwijl ze de grote Chinese Muur bouwen. De keizer verschijnt en eist dat zijn dochter zijn belofte van het huwelijk met de generaal na komt. De Prinses weigert echter, ze pleegt nog liever zelfmoord. De Keizer vraagt Jianli om zijn relatie met de Prinses tijdelijk uit te stellen want hij verwacht dat de generaal Wang Bi vlug zal sneuvelen in de strijd, en Yianli zou daarna vrij zijn om zijn dochter te kunnen krijgen. Yanli is het daarmee eens en zal nu eerst een volkslied voltooien.
5° Toneel: de Keizerlijke inaugouratie.
De Keizer ontmoet de geest van Yuenyang die zelfmoord heeft gepleegd omdat ze haar liefde niet kon opofferen ten behoeve van het land. Vervolgens ontmoet hij ook de geest van zijn generaal Wang Bi die hem vertelt dat hij vergiftigd werd door Jianli en hem waarschuwt voor de wraak van Jianli. De Keizer bestijgt zijn troon en Jianli komt te voorschijn. Krankzinnig van verdriet om de dood van zijn geliefde, bijt hij zijn tong af en spuugt die uit op de Keizer. De Keizer steekt hem neer om hem een langzame dood te besparen. Hij bestijgt nu verder zijn troon en hoort nu het nieuwe volkslied voor het eerst door het koor. Het is het lied der slaven. Hij realiseert zich nu dat dit de wraak is van Jianli.
Dit theaterwerk is een werkstuk uit de 21ste eeuw waarin componist een vermenging probeert tot stand te brengen van Oosterse en Westerse culturele verbondenheid door de muziek, hij beschouwt de muziek hier als een internationale taal.
De componist schept hier een evolutiebeeld van de opera, met zijn creatie van " The First Emperor ", hij vindt het buitengewoon belangrijk dat het onderwerp van een opera enigszins surrealistisch van aard is en het vermogen bezit om door de eeuwen heen te gaan. Hoewel hij " The First Emperor " schreef als een operatragedie, die zich tweeduizend jaar geleden afspeelde, gelooft hij dat er relevante metaforen in zijn van de hedendaagse samenleving. Aan het einde van de opera wanneer de Keizer de ultieme macht verwerft en het land verovert en verenigt verliest hij alles als mens. Op het moment dat het slavenlied het volkslied van de natie wordt, zorgt het er voor dat we ons afvragen, zal de oorlog wel ooit eindigen ? Is doden wel de manier om de vrede te bewaren ?
Het concept voor dit theaterwerk van " The First Emperor " was om contrasterende muzikale elementen samen te voegen. Het is om "muziekcontrapunten " te ontwikkelen van contrapunten van verschillende tijden, verschillende stijlen, verschillende culturen en verschillende talen. Hij probeerde een muziekfilosofie te realiseren door contrasterende muzikale ideeën te gebruiken om de eenwording van muziek textuur en muziekstructuur te versterken.
Enkele belangrijke vernieuwingen is de uitwerking zijn muziekale contrapunten van romantisch perspectief, avant-garde en klassiek, een chromatische en onbepaalde toonhoogte systemen uit de Chinese opera en de Westerse tradities samen te brengen, en ook contrapunten van verschillende talen. In de openingsminuten spiegelen twee personages elkaar door middel van zang en bewegingen, terwijl een Peking operzanger in het Chinees zingt, en een westerse mezzosopraan in het Engels. Dit werk blinkt uit in vocale eenvoud en stijl met een complexiteit van orkestratie en het invoeren van Oosterse historische en traditionele instrumenten, er is een totale transformatie van de operastructuur.
De wereldpremière ging op 21 december 2006 door in de Metropolitan Opera in het Lincol Center te New York met Placido Domingo in de titelrol. Op 13 januari 2007 werd de productie life uitgezonden in honderden biscopen over de ganse wereld, dit was het onderdeel van het " Metropolitan Opera live in HD ". De Opera was een co-productie tussen de " Metropolitan Opera " en de " Los Angeles Opera " . Men omschreef dit toen als de uitgebreidste Metropolitan-operaproductie na de WO II.
De première voor Europa had plaats op 6 september 2008 aan het " Staatstheater Sarbrücken ", met Jevgeny Taruntsov in de hoofdrol verder met Alexandra Lubchansky, Dany Wan Kim, Hiroshi Matsiu, Yangu Guo, Olaf Sigurdson, Xiguan Jin en Maria Paivlus onder de deleiding van Constantin Trinks.
De voorlopige enige video opname is onder de leiding van de componist zelf, met Placido Domingo, Elizabeth Futrol, Paul Groves, Hao Yiang Tian en Michele De Jong op DVD: EMI classics Cat: 509921512995 (in HD)
Deze videolink geeft de bed scéne uit akt.1, 3° toneelopname 2006. Deze opname is niet te bekijken op You-Tube daarom heb ik de link geplaatst van Video Dailymotin. Het is een zeer kwaliteits volle video op Dailymotion een fragment uit de première van 2006 met de bezetting uit de eerste première met Placido Domingo, Paul Groves, Elizabeth Futrol, Michele De Jong ene Hao Yiang Tian. Dit loont de moeite om eens te bekijken en te beluisteren om een indruk te krijgen van dit buitengewoon modern theaterwerk. Plicido Domingo is hier 62 en nog in uitmuntende form.
Biografie.
José Plàcido Domingo Embil geboren in Madrid op 21 januari 1941. Hij is een Spaans operazanger en dirigent. Hij heeft meer dan 100 complete opnamen van opera's gemaakt. Hij staat bekend om zijn veelzijdigheid. Hij heeft de ganse wereld bezongen in het Italiaans, Frans, Duits, Spaans, Engels en Russisch in de meest prestigieuze operahuizen ter wereld. We kunnen hem misschien wel de Caruso van zijn generatie noemen. Hij was het grootste deel van zijn loopbaan voornamelijk een " Lyrico-spinto-tenor vooral door de rollen van Cavaradossi, Hoffmann, Don José en Canio, maar hij evolueerde in de loop van tijd tot meer dramatische rollen en werd hij geprezen vooral voor zijn vertolking van Otello. Na 2010 stapte hij van het tenorrepertoire over naar bijna uitsluitend bariton rollen wat ik hem persoonlijk wel een beetje kwalijk neem. De meest merkwaardige bariton rol die hij op latere leeftijd vertolkte was Simon Boccanegra. Uiteindelijk heeft hij wel 151 verschillende rollen op het podium gebracht.
Domingo heeft aanzienlijk succes geboekt als crossover-artiest, vooral in de genres van Latijnse en populaire muziek. Naast het winnen van veertien Grammy en Latin Grammy Awards zijn vele van zijn platen of opnames, goud, platina en multi-platina geworden. Zijn eerste popalbum, Maybe Love dateert van 1981, die verspreidde zijn roem over de ganse wereld. Ook het titellied, uitgevoerd als een duet met counrty- en volkzanger John Denver, heeft bijna vier miljoen exemplaren verkocht en heeft ook bijgedragen tot talrijke tv uitzendingen voor de tenor.Hij speelde ook cinematografische uitgebrachte operafilms waarvan de opnameleiding voor Franco Zeffirelli was.
Het belcantoconcert van de eeuw was in 1990 " De Drie Tenoren " samen met zijn colega's Luciano Pavarotti (1936-2007) en José Carreras (1944) De toen van dit concert uitgebrachte album werd het best verkochte klassieke album aller tijden.
Domingo groeide op in het Zarzuela-gezelschap van zijn ouders in Mexico en heeft sindsdien regelmatig deze vorm van Spaanse opera gepromoot. Als dirigent heeft hij ook de leiding over talrijke concerten en operaproducties. Hij was ook van 2017 tot 2019 artistiek directeur van de " Los Angeles Opera in Californië. Hij was aanvankelijk ook algemeen directeur van 1996 tot 2011 van de " Washington National Opera " Hij was betrokken bij talrijke humane werken, en evenals deed hij veel inspanningen om jonge operazangers te helpen om een loopbaan op te bouwen. En zo rrichte hij de internationale zangwedstrijd op " Operalia ".
De Beschuldigingen van seksuele intimidatie sinds de jaren tachtig van vorige eeuw brengen het einde van zijn loopbaan eigenlijk in discrediet en zo nam Placido Domingo ontslag in al zijn functies in oktober 2019 en verontschuldigde hij zich later voor het kwetsen van verschillende vrouwen die hem beschuldigden.
Het is ook onmogelijk in dit beperkte verhaal een volledig afschrift te geven van de Carrièren van deze merkwaardige operafiguur . Zijn discografie en cinégrafie is enorm. Allen al het opnoemen van zijn 151 vertolkte rollen zou hier al veel te veel plaats innemen. Laten we zeggen dat Placido Domingo een van de grootste vertolkers is van zijn generatie . Laat ons nu besluiten en zeggen dat de creaties van de Keizer Qin in " The First Emperor " in de opera van Tan Dun, op 65 jarige leeftijd geniaal is , hij was in 2006 nog " pleine forme ".
Elizabeth Futral (1963)
Suzan Elizabeth Futral is een Amerikaanse coloratuursopraan geboren in Johnston County, North Carolina , op 27 september 1963. Ze groeide op in Covington Louisiana. Ze behaalde een bachelor in muziekuitvoering aan de Samford University. Na haar studie bij Virginia Zeani aan de Indiana University, bracht ze twee jaar door als leerling bij de Lyric Opera of Chicago. In 1991 won ze de New York Metropolitan Opera National Council. Aan de Metropolitan kreeg ze de titelrol in de productie van Lakmé van Leo Délibes in 1994. In 1995 won Futral de 2de prijs in Placido Domingo's Operalia een Internationale Opera Competitie. In 1996 werd ze uitgenodigd op het Rossini Opera Festival om een titel rol te zingen in Rossini's " Matilda di Shabran. In september 1998 creëerde ze de rol van Stella in de wereldpremière van André Previn's " A Streetcar Named Desire " en in februari 2001 debuteerde ze als Cleopatra in Händels " Giulio Cesare ". Later zong ze ook in " Der Rosenkavalier " van Strauss en in " La Traviata " van Verdi als Violetta. Ook " Lucia di Lammermoor " van Donizetti en de prinses Eudoxie uit " La Juive " van Halévy kwamen op haar weg. Ze verscheen ook nog in " Il Puritani " die ze op DVD publiceerde in 2009. In 2006 creëerde ze aan de zijde van Placido Domingo " The first Emperor " van Tom Dun dat live werd uitgezonden over honderden bioscopen over de ganse wereld. Naast haar toneelwerk speelde ze ook hoofdrollen in films onder andere was ze Elvira in de Film Juan uit 2010, een Engelse bewerking van Mozarts " Don Giovanni " Ze trouwde met Steven White die een bekend dirigent en artistiek directeur is van de Opera Roanoke in Franklin County.
Michelle De Young (1968)
Michelle De Young is een Amerikaanse mezzospraan geboren in Michigan in 1968. Ze groeide echter op in Colorado en Californië, ze was de dochter van de minister De Young en ze is afgestudeerd aan het Lindeman Young Artist Developement Opera program van de Metropolitan. Ze won er ook de Metropolitan Opera National Council Auditions in 1992 en is sindsdien regelmatig performer aan de Metropolitan. In 1995 ontving ze de Marian Anderson Award. In 2009 voltooide ze haar bachelor's degree in muziek aan de California State University, Northridge. Ze debuteerde in de Metropolitan te New York, De Berlijnse staats Opera, De Lyric Opera van Chicago, de Houston Grand Opera, de National Opera van Tokio, ze werd gevraagd in Het Salzburg Festival . Ze was bijzonder succesvol in Wagner rollen zoals Fricka, Sieglinde en Waltraut in " The Ring Cyclus, Brangäne in Tristan und Isolde, Kundry in Parsifal en Venus in Thannhäuser. In 2006 creëerde ze de rol van Sjamaan in de wereldpremière van Tan Dun' " The first Emperor " In 2008 maakte ze ook nog haar debuut aan de Scala Van Milaan als Brangäne een optreden dat werd opgenomen op DVD. Ze bouwde ook aan een concertrepertoire met de Symphony n°3 Van Mahler en met Mahlers " Kindertotenlieder. Ze bezit ook een uitgebreide discografie. Ze was ook de favoriete zangeres van de jonge componisten John Adams en Elliot Carter , die verschillende stukken in première brachten met haar in de hoofdrol.
Suzanne Mentzer (1957)
Suzanne Mentzer is een Amerikaanse operasopraan geboren in Los Angeles op 21 januari 1957. Ze is vooral gekend voor het zingen van broekrollen ( mannenrollen ) zoals Cheribunino in Mozarts " Le Nozze di Figaro ", Idamante in Mozarts " Idomineo " Octavianus in Richard Strauss' " Der Rosenkavalier " en de componist in Strauss zijn " Ariadne auf Naxos " maar ze trad ook op in werken van Rossini, Berlioz, en Mahler. Ze creëerde ook de rol van de moeder van prinses Yueyang in Tan Duns " The First Emperor " aan de zijde van Placido Domingo in 2006. Ze studeerde muziektherapie aan de Juliard School en behaalde er haar Bachelor en Master diploma. Metzener maakte haar debuut in de rol van Cherubino in 1989. Ze zong ook Nicklausse in " Les Contes d'Hoffmann van Offenbach, Rosina in " Il Barbieri di Seviglia " van Rossini, ze was ook Mélisande in Debussy's " Pélléas et Mélisande, Meg Page in Verdi's Falstaff. Verder trad ze op in De Scala van Milaan, Covent Garden, Vienna State Opera, De Keulse Opera, Opéra de Paris en ook op het Salzburg Festival. Aan de Metropolitan trad ze op in als Zerlina in Mozarts " Don Giovanni ", de titelrol in Rossini's " Cenerentola ", Dido in Purcells " Dido et Aeneas ", Adalgisa in Bellini's " Norma " en Jane Seymour in Donizetti's " Anna Bolena ". Tot 2012 was ze lid van de Shepard School of Music van Rice University. Ze opende in 2016 een privéstudio en richtte er een stemfaculteid op aan het San Francisco Conservatory of Music. Haar broer Frank Mentzer is een bekende fantasyschrijver en ook een spelontwerper .
Biografie.
Hao Jiag Tian, geboren in Beijing,in 1958. Heeft wereldwijd meer dan 1400 voorstellingen op de teller staan en vertolkt zo'n 50 verschillende rollen. Tian was een laatbloeier want hij debuteerde maar op 29 jarige leeftijd . In 1983 kwam hij via een vriend naar Amerika hij had nog nooit een operahuis van dichtbij gezien. In New York in 1983 was het zijn eerste kennismaking met de Metropolitan . Hij zag er als eerste opera "Ernani " van verdi met in de hoofdrol Luciano Pavarotti onder de leiding van James Livine. Hij zou tien jaar later er zelf debuteren in Verdi's " I Lombardi " aan de zijde van Pavarotti. Zijn droom werd er werkelijkheid. Hij bleef 20 jaar vast aan de Metropolitan. Hij zou verder zo'n slordige 1400 voorstellingen verzorgen en meer dan 50 rollen vertolken over de ganse wereld. Hij speelde alleen al in New York 26 verschillende opera's, verder werd hij overal gevraagd aan alle grote operahuizen zoals de Staats Opera van Berlijn, Teatro Comunale in Florence, Teatro Carlo Felice in Genua, de Arena van Verona, Theatro Colon in Buenos Aires, San Fransisco Opera, Chicago Lyric Opera company, Washington National Opera en ook operahuizen in Frankrijk, België, Spanje, Nederland, Portugal, Chili, Rusland, Japan en China.
Hoogtepunten in zijn loopbaan waren " Eugene Onegin ", Simon Boccanegra samen met Placido Domingo, " The Dairy of John Rabe " in Berlijn, " The Voyage to the East and West " in Beijing, " Don Giovanni " en " Aida " in Hong Kong, in 2006 creëerde hij ook de rol van de generaal Wang Bi in de " The First Emperor " van Tan Dun ook aan de zijde van Placido Domingo.
Meest recente reacties
23.11 | 07:47
https://basiaconfuoco.com/2016/11/02/la-gazza-ladra/
13.11 | 11:59
ik deed nog een componist er bij
https://basiaconfuoco.com/2018/02/14/romeo-en-julia-van-gounod-bellini-en-zandonai/
09.11 | 12:11
https://basiaconfuoco.com/2020/06/24/zelmira-van-rossini-ontroerend-mooi-totaal-vergeten/?fbclid=IwAR2tRY4KPE3Qp0I8CRdBMVsD3skHGdKFB7aPCAxGgwgnxO-PxnVlJhAVHs8
28.10 | 20:09
Altijd weer bijzonder interessant, Gilbert. Wat de eerste opname betreft van José Van Dam (in 'Deh vieni a la finestra' van Mozart): ik hoor de originele versie, met pizzicato-orkest en mandoline solo