Opera van Verdi in drie akten en acht tonelen.

Libretto van Piavè, naar het toneelstuk van Lord Byrons " Two Foscari "

Inleiding.

In de laatste 50 jaar zijn vele Verdi-opera's herontdekt die jaren in de vergeethoek gezeten hebben. Onder andere " I due Foscari " . Het is ten onrechte een verwaarloosd werk van de meester. Het is inderdaad juist dat de première te Rome op 3 november 1844 geen doorslaand succes was. Maar het was net dit werk dat Donizetti's bewondering opwekte en niet de veel populairdere werken zoals " Nabucco en Ernani ".

Rolverdeling .                   Stem .                     Eerste cast.

Francesco Foscari, Doge van Venetië ---- Bariton ---------------------------- Achille De Bassini

Jacopo Foscari, zijn zoon ----------------- tenor --------------------------------- Giacomo Roppa

Lucrezia Contarini, diens vrouw --------- sopraan ---------------------- Marianna Barbieri Nini

Jacopo Loredano, lid raad van 10 ------- bas ------------------------------------- Baldonare Niri

Baragio, senator --------------------------- tenor ------------------------------ Antanzio Pozzolini

Pisana, hofdame Lucrecia ---------------- mezzo sopraan --------------------------- Giulia Ricci

Tijd: 1475

Plaats: Venetië 

Akt 1

1° Toneel : buiten de raadzaal van het Dogenpaleis.

Jacopo Foscari de zoon van de oude Doge van Venetië die verbannen is wegens vermeende moord is teruggekomen naar Venetië uit liefde voor zijn geboortestad. Hij is echter gevangen genomen en de leden van de raad van tien wachten aan de raadkamer om over diens lot te beraadslagen. Als Lorendano en Baragio, vijanden van de Foscari's opkomen gaan ze de raadzaal binnen, waar de juist uit ballingschap en gevangengenomen Jacopo zijn liefde voor Venetië bezingt in de aria ( Dal pui remoto eselio ) . Hij hoopt op genade van de raad. Hij wordt echter niet ter dood veroordeeld maar levenslang verbannen, waarop Jacopo in woede uitbarst in de aria ( Odio solo ed odio atroc.) 

2° Toneel: een zaal in het paleis.

Lucrezia, Jacopo's vrouw wacht samen met haar hofdame het verloop van het proces af. Ze wil Jacopo's vader zien, maar krijgt te horen dat ze moet bidden voor de vrijheid van Jacopo. Ze smeekt de hemel om genade in de aria (Tu al cui sguiardi onni possento) . Samen met haar vriendin Pisana barst ze in tranen uit als ze het verdict horen, dat Jacopo veroordeeld is tot levenslange ballingschap. Lucrezia wordt ook woedend en uit dit in de aria (La clemenza ! s'agguinge io scherno ) . Pisano en de hofdames smeken haar , te vertrouwen in de genade van God.

3° Toneel: de raadkamer.

De raad van tien, onder invloed van Loredano en Baragio, verklaren dat er voldoende bewijzen zijn om Jacopo te veroordelen.

4° Toneel: de privékamer van de Doge.

De doge, Francesco Foscari komt vermoeid binnen en gaat zitten. Hij drukt zijn angst uit voor wat er gebeurd is met zijn zoon. Hij staat machteloos en kan voor zijn zoon niets doen om hem te redden, aria ( Ovecchio cor che batte) en barst in tranen uit. Lucrezia komt binnen en keurt de acties van de raad af. Francesco verklaart haar dat hij als wethouder van de stad Venetië verplicht is zich te houden aan de wet. Ze wordt terug boos, verklaart dat de"wet gevuld is met haat en wraak en eist haar man terug in de aria (Tu  pur los ai che Guidice..) . Deze scéne eindigt met de frustratie van de Doge over de grenzen van de macht en de conflicten tussen de ouders en hun kinderen. Lucrezia blijft maar smeken om hulp.

Akt 2

5° Toneel: de gevangenis.

Jacopo is alleen in de gevangenis en betreurt zijn lot. Hij stelt zich voor dat hij wordt aangevallen door carmagnola, een beroemde strijder van Venetiê, in de aria ( Non malidermi o prode) . Hij valt in zwijm en ligt te ijlen. Ondertussen is Lucrezia bij hem. Ze vertelt hem van de verbanning en dat ze samen met hem in ballingschap zal gaan als dit nodig mocht zijn. De Doge komt op en verklaart dat hij ondanks de zware handeling hij gedwongen werd uit te voeren , toch van zijn zoon houdt. Hij troost zijn zoon  in de aria (Nel tuo Paterno amplesso ) . vader en zoon omhelzen elkaar.

Lorendano komt de officiële uitspraak melden om Jacopo voor te bereiden op zijn vertrek. Hij wordt uit zijn cel verwijderd. In een laatste trio uiten Jacopo de Doge en Lucrezia hun tegenstrijdige emoties.  Als Jacopo wordt weggeleid blijven vader en schoondochter alleen achter.

6° Toneel: de raadkamer.

Lorendano is onvermurwbaar er zal geen genade zijn  en staat niet toe Lucrezia en haar kinderen Jacopo te vergezellen op zijn verbanning. Francesco betreurt dat hij moet handelen als Doge in plaats van als vader. Lucrezia komt met haar twee kinderen op en omarmt hem, terwijl Lucrezia nog eens smeekt tot de raadsleden, maar niets mag baten;, Jacopo moet de raadzaal verlaten.

Akt 3

7° toneel: de Piazetta van San Marco.

Jacopo wordt naar een schip geleid dat hem in ballingschap zal voeren, hij wordt gevolgd door zijn vrouw en Pisana. Lorendano en Barbarigo wachten  hem op en geven uiting aan hun gevoelens voor Lucrezia ( All'infelice veglio ) samen in een groot koor met de omstanders en Jacopo, Pisano en Lucrezia (O padre, figli spoza ). De scéne eindigt dat Lucrezia flauw valt in de armen van Pisano.

8° Toneel: het Dogenpaleis. 

De Doge drukt zijn verdriet ui in de aria ( Egli ernst parte) . Hij voelt zich alleen op zijn oude dag. Barbarigo brengt hem het bewijs dat zijn zoon eigenlijk onschuldig is, terwijl Lucrezia binnen stormt met het bericht dat haar man dood is. (Pui non vive l'innocente...) . Een dienaar komt melden dat de raad van tien samenkomt en de Doge wil spreken. De woordvoerder van de raad Lorendano maakt bekend dat de raad besloten heeft dat Francesco, als gevolg van zijn hoge leeftijd ontslag moet nemen. Francesco is woedend en hekelt de beslissing van de raad in de aria ( Quiesta, dunque e l'iniqua ) .Als Lucrezia binnenkomt spreekt ze hem aan met prins. Franseco zegt dat hij dat niet meer is. Op dat moment luiden de klokken van San Marco voor een nieuwe opvolger. Als ze een tweede keer luiden, erkent Francesco dat zijn einde gekomen is in de aria (Quel bronzo wilde) , de fatale doodsklok luidt weer en hij sterft.

Historische opvoeringen en opnames.

Er zijn inderdaad weinig uitvoeringen bekend van dit miskende werk van Verdi. Omstreeks 1905 in de vorige eeuw zijn er enkele Duitse provinciale theateropvoeringen geweest. Ook in België vind ik weinig of geen informatie van opvoeringen zowel in de Munt als in de Gentse opera in de jaren zestig van vorige eeuw zou er in het kader van het festival van Vlaanderen een voorstelling zijn geweest ik kan niet bepalen of dit een concert of theateruitvoering was. In 2006 zou er een voorstelling geweest zijn bij een Verdiviering in "  Theatre de Wallonie te Luik " .

Foscari was echter een glansrol voor de grote Italiaanse baritons. Oude plaatopnames op 78 toeren van Straciari en Amato herinneren ons daaraan. Het tekstboek is somber maar is zelfs een voorstudie geweest voor een later werk van Verdi uit 1857  " Simon Boccanegra " dat in Venetië voor het eerst is opgevoerd. De rol van Foscari is een van Verdi's baritonportretten. Zijn grote aria ( Ovecchio cor che batti, zijn uitbarsting Questa dunque e l'inqua mercede) moeten niet onderdoen voor welke andere baritonpassage in Verdi's oeuvre. Tijdens het schrijven van dit artikel ontdek ik een recente opvoering in de Los Angeles opera die in het seizoen  2012-13 heeft plaats gevonden. " I Due Foscari " is als nieuwe productie opgenomen  op initiatief van Placido Domingo die zelf de rol van Francesco voor zijn rekening neemt. Merkwaardig omdat Placido in de herfst van zijn carrière andermaal een bariton rol vertolkt. De productie was goed voor zes voorstellingen tussen 15 september en 9 oktober 2012, de overige rollen werden vertolkt door Francesco Meli als Jacopo, Lucrezia door Marina Poplavskaya, Lorendano door Levgen  Dir. James Conlon.

1) Bij de opnames vinden we een eerste noemenswaardige terug tijdens het Verdi-jaar 1951: met Giangiacoma Guelfi, Carlo Bergonzi, Maria Vitali, en Pasquale Lombardo. Dire. Carlo Maria Guilini, koor an orkest Rai van Milaan.. Audio CD Warner Fonit Cat: 8573-83515-2

2) In 1977 met Piero Capucilli, José Carreras, Katia Riccialli en Samuel Ramey. Dir. Lamberto Gerdelli koor en orkest ORF Symphony. Audio CD Philips Cat: 4758697

3) Een eerste maal op DVD . 1988 met Renato Bruson, Alberto Cupido Roark-Strummer, Luigi Roni,. Dir. Giandrea Gavazzeni, koor en orkest Scala van Milaan live opnames van 15 & 17 juni 1988. DVD Opus Arte Cat: OA LS 300007 D

4) Terug op DVD in 2000 met Leo Nucci, Vincenzo la Scola, Allexandrina Pendatchanska, Danilo Rigosa; Dir. Nello Santi , koor en orkest san Carlo Cat: CDWW 1045 DVD Artaus Musik.

Momenteel zijn er 26 volledige opnames geregistreerd op het internet