Luciano Pavarotti als Tonio en Joan Sutherland als Marie in" La fille du regimant ".

Opera van Geatano Donizetti met een ouverture en 2 akten.

Libretto van Jean François Bayard en Vernay Saint Georges.

Inleiding.

Donizetti componeerde niet minder dan 72 opera's waarvan " La fille du regiment " zijn 63 ste is . Tussen de 56 ste " La Canpanella " en zijn 68 ste " La fille du regiment " schreef hij toch een viertal opera's , " Betly " (1836), Roberto Devereux "(1837), " Maria de Rudenz " (1837) en " Poliuto " (1838) zijn laatste grote opera is die hij in Italië componeerde. De laatste tijd zijn er terug heel wat werken van onder het stof gehaald en aan herwaardering toe. Na 1838 vestigde Donizetti zich te Parijs, waar zijn " La fille du regiment " op 11 februari 1840 aan de Opera Comique voor het eerst werd opgevoerd. Deze opera was zo succesvol vanaf de eerste premièredag dat hij het zelfde jaar in Italië in première ging in een Italiaanse versie als " La figlia del reggimento ". Sindsdien wordt deze opera zowel in de Franse als in de Italiaanse versie opgevoerd.. De eerste Franse versie verdient eigenlijk wel de voorkeur, want Donizetti paste de Franse stijl van opera schrijven goed toe, in deze romantische periode halfweg de 19 de eeuw waar de " Franse Grand Opera " en de Italiaanse  " Belcanto Opera " in de mode was. In de rol van Tonio goochelde Donizetti met de hoge C's in zijn beroemde aria tijdens de eerste akt; " Ah! mes amis, quel jour de fète ! " niet meer dan 9 hoge C's sieren deze aria .

Deze opera van Donizetti kreeg op slag internationale weerklank over gans de wereld. Zelfs tot op heden. Alle grote tenoren hadden deze opera op hun repertoire staan. Deze opera dient er zich ook toe hem in alle tijden te laten spelen (1812 - 1870 - 1914 - 1940 ).

Rolverdeling.                         Stem.             Eerste Cast 1840.

Marie, vivandière -----------------------coloratuursopraan-----------Juliette Borghése (1818- ????)

Tonio, jonge  Tiroler---------------------------tenor ------------Mécène Marié de l'Islé (1811-1879)

Sergeant, Sulpice -------------------------------bas----------------François-Louis Henry (1786-1855)

Markiezin van Berkenfield ------------contralto-----Marie-Julie Hallinger-Boulanger (1786-1850)

Hortensius, butler ------------------------------bas -------------------------------D.Delaunay-Ricquier

Korporaal ----------------------------------------bas -------------------Georges-Marie-Vincent Palianti

Een landbouwer -------------------------------tenor -----------------------------------Henry Blanchard

Hertogin Crackentorp ----------------------gesproken rol------------------------Marguerite Blanchard

Notaris --------------------------------------gesproken rol --------------------------------------------Leon

Tijd en plaats: Tirol omstreek 1810.

Akt. 1

1° Toneel: Een bergpad in Tirol.

Aan de ingang van een dorp. Napoleon doet een inval en er wordt in de buurt gevochten. De Markiezin van Berckenfield zit met haar butler Hortensius angstig de uitslagen van de slag af te wachten. Natuurlijk winnen de Fransen en deze komen aangemarcheerd, met hun mascotte voorop een jong meisje, dat Marie heet. Zij werd als baby op een slagveld gevonden door een oude sergeant Sulpice en als mascotte van het 21 ste regiment aangenomen. Zij is  nu hun lieveling en heeft het hele regiment als vaders. Zij voelt zichzelf soldaat (aria: " Au bruit de la guere "). daarna zingt ze met Suplice een rataplanduet. De soldaten brengen een jonge Titoler op , die ze van spionage verdenken. Marie herkent in hem de jonge man die haar kort geleden het leven redde toen ze bijna in de ravijn viel. De reden waarom hij op het kamp dwaalde is zeer duidelijk, hij is op Marie verliefd geworden. men brengt hem aan het verstand dat Marie alleen een grenadier kan trouwen, waarop hij dienst neemt in het leger. Marie verwelkomt hem in het regiment door het lied te zingen van het regiment. ( aria: " Chacun le sait ") . Een liefdesduet tussen Marie en Tonio is nu onontbeerlijk geworden en het komt er ook ( duet: " Depuis l' instant ou dans mes bras "). Het is nu de beurt aan de grenadiers om een rataplankoor te zingen ( operasoldaten zingen meestal een rataplankoor ), waarop Tonio in zijn nieuwe functie officieel de hand van Marie opeist. Hij doet zo'n welsprekend pleidooi, dat de regimentvaders ontroerd worden en hem hun toestemming geven. ( hier zingt Tonio zijn beroemde aria " Ah ! mes amis, quel jour de fête "). Helaas komt er een kink in de kabel. De Markiezin vraagt vrijgeleide, en als Suplice de naam Berlenfield hoort herinnert hij zich dat die naam op het briefje  , bij de baby gestaan heeft. Hij toont dit aan de Markiezin, en deze stelt vast dat Marie haar nicht is en dus mee moet naar het kasteel. Marie heeft er niet veel zin in en neemt bewogen afscheid van haar kameraden. ( inde aria: Il faut partir).

Akt. 2

2°Toneel:een salon in het kasteel van de Markiezin.

Marie krijgt eindelijk een opvoeding, maar voelt er zich niet gelukkig. Midden haar zangles terwijl zij een smachtende achttiende eeuwse aria zingt, klinkt buiten de rataplan van Suplice, die voor een contrapunt zorgt door het regimentlied aan te heffen. Onmerkbaar gaat Maries aria daar in over, tot ontzetting van de Markiezin. Marie weet dat ze zal moeten trouwen met een zoon van de hertog van Crakenthorp. Ze zingt een verdrietige ( aria: " Par le rang et par l'opulence ") die echter in vreugde overgaat als ze haar geliefde regiment buiten hoort aanrukken. Deze aria eindigt met het beroemde " Salut à la France "). Haar vaders komen haar bezoeken, en er is een nieuwe bijgekomen , Tonio, die tot kapitein bevorderd is ( trio: Tous les trois reunis ") . Marie en Tonio maken plannen om te vluchten. De Markiezin bekent echter aan Suplice dat Marie in werkelijkheid haar dochter is, een kind dat ze kreeg voor haar huwelijk. Suplice deelt dit aan Marie mee, die zich verplicht voelt met de wensen van haar moeder rekening te houden. De bruiloftgasten komen , onder wie de hertog Crackentorp, maar de soldaten breken binnen en protesteren tegen het huwelijk. Marie zingt over haar leven bij het regiment waarmee ze de Markiezin zo ontroert dat deze toch haar toestemming geeft voor het huwelijk met Tonio.

Historische opvoeringen.

 Deze opera ging in première te Parijs aan de " Opera Comique " op 11 februari 1840. Vandaar is deze opera volledig gecomponeerd volgens de mode van die tijd en, schreef Donizetti " La fille du regiment " als een charmante typische opera comique, die in het Italiaans gespeeld wordt met na-gecomponeerde recitatieven. De opera was vanaf het begin zo razend populair dat binnen enkele jaren tijd alle grote operahuizen al een voorstelling produceerden of er een gepland hadden. Vele grote zangers en diva's hadden deze opera op hun repertoire staan zoals: Juliette Borghése  die de rol van Marie creëerde, Anna Thillon die de rol ook gezongen heeft aan de opera comique ook nog zelfs tijdens Donizetti's leven. Jenny Lind de Zweedse nachtegaal die de rol creëerde in de V.S. Onder nog velle beroemde stemmen die triomfen gevierd hebben behoren ook nog Marcella Sembrich, Frieda Hernpel, Totti Del Monte, Adelina Pati, Luisa Tetrazzina, Lily Pons, Joan Sutherland, Nathalie Dessay, Diana Damreau, en Patrizia Ciofi om het nog bij enkele moderne sopranen te houden. Bij de tenoren spreken we over de kampioenen van de hoge C's zoals Vezzani, Cesare Valleti, Raoul Jobin, Guiseppe Campora, Luciano Pavarotti, Renato Cioni, Grayson Hirst, Alfredo Kraus, Enrico Di Guiseppe, Luigi Alva, Juan Diego Flores en Banny Banks enz.......

Historische of legendarische voorstellingen in Gent.

Ook al heel vroeg vinden we te Gent  reeds een eerste opvoering op 25 november 1841 een Franse uitvoering met Marneffe als Marie, Scruwanneck als Berckenfield, Boulo als Tonio, Fortado als Suplice, Favret als Crakentorp. Dit werk heeft in de 19 de eeuw steeds repertoire gehouden en de premières volgden elkaar op; 10 januari 1856 met Marietta Alboni, op 18 april 1857 met Marie Cabel, in 1865 met Désirée  Artot, recentere uitvoeringen in 1923 aan " Theater des Invalides " met Marie Clary Anny was toen de schuilnaam van de nog zeer jonge Clara Clairbert. In het recenter speelseizoen 1962/63 met Gita Nobis. Dit is wel de laatste uitvoering die ik terugvind, in het totaal 223 voorstellingen allen in het Frans.

Discografie en Cinégrafie.

In het totaal zijn er 37 complete opnames geregistreerd op het internet zowel in een Franse als in een Italiaanse versie.

1) De oudste is van 1940 onder Gennaro Papi met Lily Pons als Marie, Raoul Jobin als Tonio, Salvatori Bacialoni, Irra Petina, Wilfred Engelman, Louis D'Angelo, Ludovice Oliviera en Maria Savage.op Black disc. " The Golden Age of Opera "(2 Lp's) op CD Arcade-Golden Age GA2004 (2 CD's) en op Naxos " Historical " 8.110019-9 (2CD's).

2) In 1960 in het Italiaans, orkest Rai Milaan onder Franco Mammino met Anna Moffo, Guiseppe Campora, Giulio Fioravanti, Jolande Gardino, Antonio Cassinelli, Teodoro Rovelta en Tomaso Franscati. op Blackdisc. Golden Age od Opera ESS316( 2Lp's). of op compactdisc. Melodrama 27018 (2CD's)

3) Een van 1972 in het Frans onder Richard Bornygne met Joan Sutherland, Lucciano Pavarotti ( een wereld duo) Fernando Corena, Tegino Resnik, Andrea Velis, Andrij Dobriansky, Charles Kuester en Ljubo Welitsch. op compactdisc. Foyer CF2072 ( 2Cd's).

4) 2007 in het Frans en op DVD onder Bruno Companella aan de Covent Garden. met Nathalie Dessay, Juan Diego Flores, Alessandro Corbelli, Feliciy Palmer, Donald Maxwellen, Bryan Secombe, Luke Price en dawn French op DVD Virgine Classics 519002-9 (2008)