Arrigo Boito (1842-1919)

Italiaans componist en librettist, zijn literaire betekenis was veel groter dan zijn compositorische. Toch componeerde hij al op zijn negende een polka gebaseerd op Verdi's " La donna é mobile " uit Rigoletto.

In 1853 ging hij naar het conservatorium " Guiseppe Verdi " te Milaan waar hij viool en klavier studeerde. In 1855 raakt hij bevriend met zijn medestudent Franco Faccio. Nauwelijks afgestudeerd vertrokken beiden naar Parijs waar ze Giacchino Tossini en Guiseppe Verdi ontmoeten. Hier schreef hij de tekst voor Verdi's Hymne der naties in 1862. Na zijn vertrek te Parijs en voor hij naar Milaan terugkeerde bezocht hij eerst nog Londen en Polen daar zijn moeder een Poolse was en verder ook nog Duitsland waar hij onder de indruk kwam van Wagner.

In 1862 was hij terug in Milaan. Hij sloot zich aan bij een intellectuele en literaire beweging " Scalpigliarura ", hij vertoefde er vier jaar in hun kringen. Hij schreef er verschillende libretti voor Franco Faccio's opera " Amleto in 1965 en in 1866 nam hij samen met Franco als vrijwilliger dienst in het vrijheidsleger in de strijd voor de vrijheid tegen Oostenrijk.

De premiére van, zijn eerste opera " Mefistofele " was in 1868 aan de Scala van Milaan. Het was een fiasco maar in 1875 volgde een heropvoering in Bologna, en deze keer werd de opera met enthousiasme ontvangen.

Zijn tweede opera " Nerone ", daar begon hij aan in 1877, is eigenlijk nooit af geraakt , na zijn dood in 1918, werd hij toch afgewerkt door Antonio Smareglia een toenmalige leerling van hem en Victorio Tommasini en Arturo Toscanini brachten hem postuum in première op 1 mei 1924 aan de Scala van Milaan als hulde aan Boito zes jaar na diens dood.

Naast vertalingen van opera's van Wagner naar het Italiaans was zijn  belangrijkste werk de libretti voor opera's van Verdi. " Simon Boccanegra, Otello  en Falstaff " en " La Gioconda " van Ponciello en ook nog " La Falce " van Catalani.

Hij overleed te Milaan op 10 juni 1918 op 76 jarige leeftijd.