Ivan Melnikov (1832-1906) de oer-Boris die de rol van Boris Godoenow creëerde in 1874 .

Deze Russische opera-bas creëerde de rol van de oer-Boris in Moessorgksy's opera " Boris Godoenow " in 1874. Hij is geboren op 4 maart 1832 en overleden op 8 juli 1906. Melnikov werd in zijn jeugd opgeleid tot koorknaap. In 1861 begon hij te studeren bij Gavull Lomakin een lokale zangpedagoog  en nam dankzij zijn leraar deel aan gratis muziekschoolconcerten in 1862 tot 1866. Na te zijn afgestudeerd reisde Melnikov naar Italië en vervolmaakte hij zijn studie bij een meester van de belcanto  E.Repetto.

Zijn eigenlijk loopbaan debuteerde in 1867 in St. Petersburg aan het Mariinsky Theater waar hij de rol van Riccardo verzorgde in Bellini's " I Puritani ". Melnikov zong regelmatig aan dit theater in zowel belcanto rollen van West-Europese - als van klassieke Russusche componisten. Hij was de creator van maar liefst 12 nieuwe Russische rollen. Hij zong bijna in alle opera's van Tsjaikovski met uitzondering van " Iolante ". Rollen die hij creëerde in Tsjaikowski's opera's waren Prins Vyazminsky in "  Opritsjnik "(De lijfwacht 1874), de duivel in " Tsjerewitsjki (Vakoela de smid 1886), Prins Kurlyatev in " De tovenares " (1887), en Tomsky in " Pique Dame " (1890).

Zijn twee beroemdste rollen waren de Tsaar Boris in de oer-Boris Godoenow van Moessorgsky in 1874 en de titelrol in William Ratklif in de gelijknamige opera van César Cui in 1869, ook Prins Igor van Borodin en zelfs in Wagners opera " Tannhäuser " de rol van Wolfram von Eschenbach.

Ivan Melnikov overleed in  Moskou in 1906 op 72 jarige leeftijd. Er bestaan bijzonder weinig gegevens over deze bas wier activiteiten zich voordeden tussen 1861 en 1890, er bestaan maar enkele foto's en opnames zijn van hem niet bekend. Buiten zijn creatie van Boris en de beschouwingen van de componist Tsjaikovski die hem het grootste Russische talent van zijn tijd noemde is er zeer weinig van hem bekend.  

Porseleinen beeld naar de Russische acteur en opera-bas Feodor Chaliapin naar zijn creatie van Boris Godoenow bewerkt door Rimski-Korsakow zijn laatste versie van 1908 . Beeldje is 27 cm hoog.

Deze Russische bas geboren op  13 februari 1873 en overleden op 12 april 1938 had een exprssieve basstem en maakte een grote internationale carrière van 1894 aan de Keizerlijke Opera van St. Petersburg, Covent Garden Londen , Opera van Parijs en zelfs aan de Metropolitan en Scala van Milaan tot aan zijn  dood in 1938.

Tussen 1896 en 1899 zong hij aan de " Momentov Private Opera ", zijn eerste rol was Mephisto in Gounods " Faust ". Hij leerde er Sergei Rachmaninoff kennen en zijn carrière nam er een internationale wending, vooral met de rol van Boris Godoenow van Moessorgsky onder de leiding van Rachmaninoff, zij bleven vrienden voor het leven. Tussen 1899 en 1914 was hij verbonden aan het Bolshoi Theater in Moskou. In 1901 ging hij op tournee in West Europa en kwam hij aan de Scala van Milaan terecht waar hij een sensationeel debuut maakte in Boito's " Mefistofele ", hij kwam er in contact met de grootste dirigent van de 20 ste eeuw Arturo Toscanini. Toscanini merkte op dat Chaliapin het grootste Russische operatalent was waar hij ooit mee gewerkt had. In 1913 debuteerde hij in Londen en in Parijs. In 1907 had hij reeds een debuut aan de Metropolitan in New York. In 1921 keerde hij er terug voor 8 seizoenen. Hij toerde in 1926 door Australië. In 1908 had hij de première gezongen van de definitieve versie van Rimski-Korsakows van Boris Godoenow en dit werd zijn levensrol waar hij tussen 1929 en 1931 fragmenten opnam van deze opera, en merkwaardig aan deze opname is dat men aan zijn zijde de stem van onze Gentse comprimaria-tenor Octaaf Dua kan horen die tussen 1918 en 1930 vast verbonden was aan de Metropolitan en met alle grote bezettingen die opnames maakten meezong. Dua was tijdens zijn ganse carrière de koning van de tweede rol of bijrollen. Hij creëerde ook de hoofdrol in Rimsky-Korsakovs " Ivan De Verschrikkelijke ". Hij speelde de operafilm van Massente's " Don Quichotte " in 1930, hij was ook Bertrand in Meyerbeer's " Robert le Diable " en nam ook fragmenten op uit Rossini's " Il Barbiere Di Seviglia als Don Bassilio. Hij zong ook ooit de Russische opera " Khovatchina van Moessorgsky en Glinka's   "Ivan Sur" , in Borodins " Prins Igor ", in Rimsky-Korsakovs  " The Isar's Bride " en " Sadko ". In 1932 publiceerde hij zijn memoires. In 1937 had hij zijn laatste voorstelling als Boris aan de " Opera van Monte Carlo " Hij stierf aan leukemie op 65 jarige leeftijd in 1938 te Parijs. Er wordt nog algemeen aangenomen   dat hij de grootste vertolker ooit is van Moessorgsky's Boris.

De volgende link laat Feodor Chaliapin horen als Boris Godoenow de opnames zijn van 1928 die in 1951 zijn uitgebracht op LP.

https://www.youtube.com/watch?v=5VPrecl6z5E  

Alexander Kipnis als Boris Godoenow

Deze Oekraïense bas is geboren op 1 februari 1891 en overleden op 14 mei 1978. Hij werd geboren in een verarmde familie met drie kinderen en woonde in een Joods getto. Zijn vader stierf toen hij 12 jaar was, hij werd timmermanjongen om zijn familie geldelijk te steunen en zong sopraan in de plaatselijke synagoge in Bessarobië nu Moldavië, tot zijn stem veranderde. Op zijn 19 de studeerde hij aan het conservatorium van Moskou en volgde er opleiding voor trombonen en dirigent. Al die tijd bleef hij ook in de synagoge zingen, tot hij op  aandringen van de koorleiding zang ging volgen bij Ernst Grezebach, die ook de leraar was van Laurits Melchior en Max Lorenz. Hij zong ondertussen in een operettegezelschap als tweede bas. In 1914 werd hij geïnterneerd in een Duits kamp als vreemdeling. Hij werd daar ontdekt door een Duitse legerkapitein, wiens broer directeur was van de Opera van Wiesbaden. Kipnis werd vrij gelaten en zong dus te Wiesbaden en werd ook verhuurd aan de Opera van Hamburg waar hij debuteerde in 1915 in de Strauss operette " Die Fledermaus ". In 1917 werd hij vast aan de Opera van Wiesbaden waar tot 1922 meer dan 300 voorstellingen zou geven. Na 1922 trad hij toe tot de Staatsopera van Berlijn. Zijn Internationale carrière start tot hij in 1927 werd gevraagd voor het Festival van Bayreuth waar hij Wagner vertolker werd in " Parsifal " onder Kerl Muck. Hij had ook reeds een uitnodiging gekregen voor de Verenigde Staten waar hij 9 seizoenen zal blijven tussen 1923 en 1932. Ook in 1932 gaat hij op toernee met de Wagnervereniging van Chicago. Ondertussen had hij ook gezongen op het Salzburg Festival. Hij verbrak in 1935 zijn contract met de Staatsopera van Berlijn en vluchtte voor het Naziregime naar Amerika waar hij zich permanent vestigde. In 1940 werd hij ook gevraagd aan de Metropolitan van New York toen al in de herfst van zijn carrière. Hij had dan ook al gezongen in Londen Covent Garden in 1927 - 1929 en 1935, ook in Buenos Aires tussen 1926 en 1936 . Hij stopte zijn podiumloopbaan in 1946 na ruim 31 jaar op de planken te hebben gestaan. Hij had toen 108 rollen vertolkt en gezongen in meerdere talen. Naast zijn Wagnervertolkingen was Boris Godoenow ook een van zijn belangrijkste rollen waar hij opnames van maakte in 1945 op RCA. Zijn belangrijkste opnames maakte hij tussen 1927 en 1930 vooral van zijn Wagner repertoire. Zijn zoon Igor Kipnis (1930-2002) was een gevierde Klavecinist en zijn kleinzoon (1965) een bekend fotograaf. Hij stierf in Westport Connecticut in 1978 op 87 jarige leeftijd.

De link van Youtube toont een heel bijzonder opname van de klokscéne uit Boris Godoenow die een zeer merkwaardige opname is omdat deze scéne dikwijls gecoupeerd wordt. Je hoort hier Alexander Kipnis in zijn Amerika periode toen hij vast was aan de Metropolitan en reeds in de herfst van zijn loopbaan. Prachtige zeldzame opname reeds op Lp van 1945.

  https://www.youtube.com/watch?v=o8A9oJSWJ04 

Boris Christoff (1914-1993)

Deze Bulgaarse bas geboren op 18 mei 1914 en overleden in 1993 was een van de grootste baszangers van zijn generatie en van de 20 ste eeuw. Hij demostreede al vroeg zijn groot zangtalent in het koor van Alexander Newski in het theater van Sofia. In de late  jaren dertig van vorige eeuw studeerde hij als doctor in de rechten en startte hij een loopbaan als magistraat. In 1940 bereikte hij een enorm succes als koorsolist in het Gislu Chorus in Sofia. Hij kreeg gedurende twee jaar les van de grote bariton  Riccardo Stracciori. tussen 1944 en 45 verzorgde hij verschillende gastoptredens in recitals in Oostenrijk. In 1945 keerde hij terug naar Italië waar hij zijn operadebuut maakte in " La Bohéme " en in 1946 wordt hij reeds gevraagd aan de Scala van Milaan, Venetië, Rome, Covent Garden, Napels, Barcelona, Lissabon, Antwerpen en Rio de Janeiro. In  1950 volgde de Metropolitan van New York en in 1956 San Francisco. In 1964 slaat het noodlot toe en verlaat hij de scéne voor een behandeling van een hersentumor. Hij hervat zijn loopbaan in 1965 maar vervolgt zijn carrière minder intens dan vroeger. Hij zou nog doorgaan met zijn podiumprestaties tot het slotconcert in de Accademia di Bulgraia op 22  juni 1986. Hij overleed te Rome in 1993.

Christoff had een uitstekende stem met een opvallende donkere toon. Hoewel niet zo groot als sommige andere voorgangers, maar mede door zijn talrijke opnames mag hij ook beschouwd worden tot een van de grootste bassen van de 20 ste eeuw. Zijn voorbeelden waren Feodor Chaliapin, Alexander Kipnis, Mark Reizen. Hij zong voornamelijk Verdi werken, en het Russische repertoire met als bekendste rol  Boris Godoenow uit de gelijknamige opera van Moessorgsky,  ook " Don Carlos ", Mephistopheles van Gounod en Boito, Zaccaria in Verdi's " Nabucco ", Tsaar Ivan in Rimski-Kordakovs Ivan de Verschrikkelijke ", Dositheus in " Khovachina, Gomes di Silva in Verdi's Ernani, Attilla van Verdi, Prins Igor van Borodin en nog vele anderen. Hij was ook een belangrijk liederrecital vertolker van meer dan 200 klassieke en Russische liederen . Hij was een van de grootste performers van zijn generatie maar schrok ook niet terug voor publieke schandalen met zijn medezangers in 1955 en een  conflict met Maria Callas, in 1961 een openlijk conflict met Nicolai Ghiaurov en uiteindelijk met de grote dirigent Herbert von Karajan betreffende titelrol in " Don Giovanni " die hij niet gepast vond voor zijn stem dit bracht hem er toe de contacten met deze grote dirigent te verbreken. Hij strief in Rome op 79 jarige leeftijd.

Hier volgen twee links met de twee fragmenten " De dood van Boris " deel I en II deze historische zeldzame opnames zijn  van 1959 en gemaakt in Londen

1)   https://www.youtube.com/watch?v=aIjmrOaRZMI

2)   https://www.youtube.com/watch?v=mcyykNo1CMc   

Iwan Petrov opname aan het Bolsoi Theater 1964

Deze Russische bas werd geboren in Irkutsk in Oost-Siberië op 29 februari 1920 als zoon van een spoorweg beambte. 10 jaar later verhuisde zijn familie naar Moskou. In 1938 werd hij leerling aan het Glazounov conservatorium terwijl hij tegelijkertijd al meewerkte aan het Moskouse Philharmonische Opera-ensemble. Het eerste optreden van de veelbelovende jonge zanger had in 1943 in het Bolshoi Theater plaats. Als spoedig kwam het publiek in de hoofdstad onder de indruk van zijn mooie basstem, zijn imposante verschijning en zijn doorleefde uitvoeringen van verschillende operarollen. Al spoedig veroverde Iwan Petrof zich een plaats tussen de allergrootsten en vooral tussen de zangers van Het Bolshoi Theater waar zijn  kunstzinnig repertoire verbazingwekkend en veelzijdig was. Of hij nu uiterst tragische partijen dan wel komische rollen zingt, steeds maakt hij een diepe indruk. Zijn beheersing van de zangtechniek is volkomen, zowel wat stemvorming als frasering betreft. Het grote bereik en de bijzondere klankkleur van zijn stem verraden een veredeld natuurtalent dat nog over al zijn reserves beschikt. Als Gremin in Tsjakowski's " Eugen Onegin " maakt hij grote indruk door de imponerende vitaliteit van zijn stem. Zijn belangrijkste rollen zijn : Don Basilio in Rosini's " Barbier van Seviglia", als Mephisto in Gounods " Faust ", als Ivan Sussamin  van " Glinka " , od als koning Filips in Verdi's " Don Carlos ". het toppunt van zijn kunnen bereikt hij echter tijdens zijn optreden als molenaar in Dargomynski's " Rusalka " en in het bijzonder in de hoofdrol van Moessorgsky's " Boris Godoenow ". Een criticus  vatte dit als volgt samen:

" Als Boris kan Iwan Petrof als een voorbeeld beschouwd worden, uit dramaturgisch oogpunt ziet hij terecht af van elke expressieve dictie, hij zingt met eenvoud en exactheid ....."

Men kan zich moeilijk een betere uitvoering van die rol voorstellen . André Minne schrijft na een voorstelling in 1962.

"Iwan Petrov heeft Boris als Tsaar politiek en ideologisch gerehabiliteerd. Zijn Tsaar wordt getroffen door de armoede van het volk en hij is veeleer verbitterd door de intriges van de Prins Sjoejski en de valse Dimitri en is moe en berustend dat hij de dood ingaat ".

In 1955 heeft Petrof met een overweldigend succes gastrollen vervuld in de opera te Parijs waarna hij een grote tournee door West-Europa heeft gemaakt. Op internationaal niveau wordt hij vergeleken met zijn legendarische onvergetelijke en onvergelijkbare Feodor Chaliapin. Zijn diabeetisme zou uiteindelijk zijn stem aantasten en hij stopte in 1980 om zich te concentreren op zangonderwijs in Moskou hij overleed aldaar op 23 december 2003 op 83 jarige leeftijd.

Zeer mooi fragment , duet tussen Boris en de Prins Sjoejski met Iwan Petrof als Boris en Andrei Sokolov als de prins.

https://www.youtube.com/watch?v=UyELrfgtFww 

Ivan Rebroff ( 1931-2008) als Tsaar Boris

Een in Duitsland geboren operazanger met Russische roots langs vaders kant. Hij is geboren in Berlijn op 31 juli 1931 onder de naam Hans-Rolf Rippert, zijn Duitse ouders waren van Russische-Joodse afkomst. Hij zou wereldberoemd worden door zijn stembereik van 5 octaven en in de rol van Tevye uit de musical " Fiddler on the Roof ". 

In 1953 nam hij zijn artistieke artiestennaam aan van Ivan Rebroff en zou zo een enorme carrière uitbouwen in de operette-en musicalwereld en vooral met zijn concerten met Russische volksliederen. Men zou bijna vergeten dat hij een operazanger was van opleiding. Hij studeerde zang en podium kunst aan de " Hohe Schule für Muzik und Theater " te Hamburg. Hij zong gedurende zijn loopbaan meer dan 6000 concerten en televisieshows. Hij was vooral ook gekend door zijn enthousiasme op het podium. Hij trad op in opera's van Rossini, Donizetti en Russische operawerken van Moessorgsky zijn Boris Godoenow waar enkele opnames van bestaan. Hij zong dus ook aan de Bayerische Staatsopera in " Die Fledermaus " van Johan Straus zelfs aan de zijde van Herman Prey, Julia Varady, Lucia Popp, René Kollo, Bern Weilki, Bern Kusche en Eva List.

Wereldberoemd werd zijn interpretatie van het Russische volkslied " Kalinka " en ook het lied uit de " Fiddler on the Roof ", " If I were a rich man " deze plaat behaalde goud. Ook heeft hij schitterende opnames gemaakt met " Festliche Weinachten " Hij bleef nog doorgaan tot op hoge leeftijd met zijn televisieshows toen hij al boven de zeventig was. Laat in zijn loopbaan ging hij in Griekenland wonen op het Griekse eiland Skopolos waar hij een buitenverblijf had gekocht. Hij stierf in Frankfurt na een langdurige ziekte op 27 februari 2008

De volledige scéne van Tsaar Boris zijn dood door Ivan Rebroff opname van 1984. Deze audioclip laat heel goed het stembereik van deze legendarische bas horen.   

https://www.youtube.com/watch?v=BFSskpdrFXE 

Martti Talvela deze Finse bas zong de rol van Boris in 1985 te Orange (Frankrijk.)

Deze  Finse bas geboren in Hiitola op 4 februari 1935 en ook in Finland overleden op 22 juli 1989. Hij was een specialist in het Duitse repertoire " Ring de Nibelungen " , " Parsifal ", " Tristan en Isolde " van Wagner en " Fidelio " van Beethoven, maar ook in Russische repertoire blonk hij uit, met name in " Boris Godoenow " van Moessorgsky, " Eugen Onegin van Tsjakowski en met enkele succesvolle uitstappen naar het Italiaans opera repertoire zoals " Rigoletto " en " Don Carlos " van Verdi. Ook als liedervertolker was hij geliefd. Hij heeft zelfs de volledige liedercyclus  van Schubert " Winterreise " opgenomen. In de zomer van 1985 zong hij als gast de voorstelling van Moessorgsky's " Boris Godoenow in het historische openlucht arena van Orange wat ik een unieke voorstelling vond. Zijn  podiumprestatie werd nog versterkt door zijn imposante gestalte van 2,03 m en 130 kg. Met zijn zang- en acteertechniek maakte hij veel indruk op het aanwezige publiek in dit unieke Romeinse amphitheater. 

Het was een extreem krachtige basstem, maar met een natuurlijk timbre met een gans palet aan nuances, zodat hij heel comfortabel dramatische rollen kon zingen. Hij stierf op 54 jarige leeftijd na een hartaanval tijdens het dansen op zijn dochters bruiloft.

https://www.youtube.com/watch?v=DxHCnJ7K11Q  

https://www.youtube.com/watch?v=l06xNseMQBs  

https://www.youtube.com/watch?v=T0ifv3i0Xr4 

Deze drie fragmenten zijn drie belangrijke passages die de rol van Boris vertegenwoordigen; de opnames zijn van 1974.

Deze Servische operabas geboren op 3 maart 1921 en overleden op 1 oktober 1999 wordt beschouwd als een van de grootste opera- en concertzangers uit de Joegoslavische geschiedenis. Hij is geboren in een klein Bosnisch stadje Glamoc. Dankzij de vriendschap met de familie Dusan Trbojvie, een vooraanstaand pianist-componist, maakte hij kennis met de kunst, opera en concerten . Hij maakte zijn operadebuut in 1946 in de " Nationale Opera van Belgrado " met de rol van de gevangenisbewaarder in Puccini's " Tosca ". Tussen 1946 en 1954 nam hij zangles bij Zdenka Zikowa een bekend zangpedagoog . Zijn operarepertoire omvatte wel 90 rollen die hij interpreteerde met een rijke stem en diepe dramatische kracht. Zijn grootste succesvolle creaties waren wel  Boris Godoenow en Dositheus uit Khovantchina de twee topwerken uit de Russische operaliteratuur van Modest Moessorgsky. De operacritici beschouwden hem de grootste Boris  na Chaliapin (vele van die latere bassen die de rol van Boris vertolken worden vergeleken met de legendarische Chaliapin wat natuurlijk absurd is want iedere stem is uniek). Andere rollen waren Borodins Prins Igor, Gounods Mephisto uit Faust, Don Quichotte van Massenet, Mozarts Figaro, Verdi's Don  Carlos, Tsjakowsky's Mazeppa, en Rimski-Korssakows Ivan de verschrikkelijke. Zijn concertrepertoire omvatte 520 concert aria's en cyclussen, cantates en oratoria, natuurlijk werken van Servische en Joegoslavische  componisten. Zijn concertcarrière duurde 40 jaar met meer dan 300 concerten in het voormalige Joegoslavië en nog eens 160 over de ganse wereld. 

Voor zijn buitengewone podiumprestaties werd hij dikwijls gelauwerd buiten zijn vaderland en vooral in Frankrijk in het " Festival Theatre National te Paris " in 1959 voor zijn rol van Mephisto en in 1961 voor de rol van Boris Godoenow. Hij werd ook door de Franse overheid bekroond met " Chevalier de l'Ordre des Arts et Lettres " voor zijn bijdrage  aan de promotie van de Franse cultuur in Joegoslavië. Hij stierf in Belgrado in 1999.

https://www.youtube.com/watch?v=MPrOhgTnqVw

Deze Boris monoloog is opgenomen op 4 september 1965 in Tokyo. 

Yevgeny Nesterenko (1938) overleden op 20 maart 2021 aan de gevolgen van Covid 19.op 83 jarige leeftijd.

Deze Russische operabas is geboren in Moskou op 8 januari 1938. Hij studeerde in Leningrad architectuur, maar hij had al lang door dat muziek zijn ding was. Na zijn architectenstudies ging hij naar het conservatorium en studeerde bij Vasly Lukanin zang en podiumkunsten. Tijdens zijn laatse jaar  conservatorium in 1965 werd hij reeds opgeroepen om te zingen aan het Maly Opera Theater in Leningrad. Hij won de gouden medaille op de prestigieuze 4 de internationale Tsjakowski wedstrijd in Moskou, waarna hij uitgenodigd werd door het Bolshoi Theater om er te komen zingen.

Nesterenko zong niet minder dan 80 toonaangevende baspartijen en voerde 21 opera's op in hun oorspronkelijke taal. Hij zong opera's van Glinka, Moessorgsky, Tsjakowski, Borodin, Shostakovich, Sverodora, Taktakisvilli. Het enorme repertoire van Nesterenko besloeg diepe baspartijen in opera's van klassieke Russische en West-Europese componisten. Zijn succesrijkste rol wordt algemeen aanzien als de Tsaar Boris van Moessorgsky's " Boris Godoenow  ", die hem in 1984 de " Gouden Viotti " medaille opleverde in Italië. Hij zong ook op internationale podia zoals: Metropolitan Opera, Covent Garden, Weense Staatsopera, en aan de Scala van Milaan. Hij was tevens winnaar van de Giovanni Zenarello prijs voor zijn rol in de opera " Atilla " van Verdi. Hij was ook winnaar van de prestigieuze  " Chaliapin " prijs. Nesterenko nam meer dan 70 platen en cd's op inclusief 20 complete opera opnames. Hij was ook een uitstekend kamerzanger met expressiviteit en gevoel voor muzikaliteit en stijl.

Na zijn podium prestaties gaf hij ook les aan het conservatorium van Moskou en de Hoge Muziekschool in Wenen. Nesterenko is ook auteur van twee boeken over zijn werk met zangers " My way of working with Singers " en " Reflections on my Profession ". Hij is momenteel 80 jaar.

Mooie versie van de monoloog van Boris aan het Bolshoi theater, opname van 1978.

 https://www.youtube.com/watch?v=w5OUqxeUhN4  

De 39 jarige Russische bas Alexey Tikhomirov is heden de Boris van de 21 ste eeuw. Zong die rol ook reeds in de drie grote operahuizen van België.

Deze 39 jarige Russische bas Alexey Tikhomirov werd geboren in Kazan en studeerde al heel vroeg muziek in zijn geboortestad aan het Zhiganov conservatorium en studeerde er af als koordirigent in 1998. Hij vervolmaakte zich verder aan het staatsconservatorium van het" Galina Vishnevskaya Opera Centrum " van Moskou tot 2002. Sedertdien kaapte hij al heel wat onderscheidingen weg. Hij won eerst de Chaliapin prijs in 2001, een eerste prijs op de internationale zangwedstrijd van Galina Vishnevskaya in 2006 en werd als beste bas van de republiek Takastan gekozen in 2007. Als lid van het Galina Vishnevskaya centrum vertolkte hij tal van rollen in het Russische repertoire waaronder als belangrijkste Boris Godoenow, Dalokin in de " Bruid van de Tsaar " van Rimski-Korsakow, Gremin in Eugen Onegin en in Iolanthe van Tsjakowsky, Toeslan in " Roeslan en Ljoedmilla. Ook in West- Europese werken zoals Monterone in Rigoletto van Verdi, Mefisto in Faust van Gounod enz.

Hij is sinds 2005 als solist verbonden aan de Helikon Opera in Moskou. Hij zong  ook in het Russische en Italiaanse en  Franse repertoire zoals Dositheus in " Khovatchina " ook van Moessorgsky , Prins Galitzki en Kontjak in " Prins Igor van " van Borodin, Leporello in " Don Giovanni " en Sarastro in " Die Zauberflöte ", Ramfis in " Aida ", Filips II in " Don Carlos en de titelrol van " Don Pasquale " van Donizetti. Hij werd vaste solist aan het Bolshoi Theater in Moskou en ging dan Internationale engagementen aan in West -Europa op de Salzburger Festspiele, Genève en Monte Carlo, Parijs, Staatsoper van Berlijn, Opera De Wallonie Liege, de Munt in Brussel en ook Opera Vlaanderen, en vooral het Russische repertoire en Verdi werken.

https://www.youtube.com/watch?v=qxxuE-sCbQ8

https://www.youtube.com/watch?v=S1ojSnxrn3k   

De links hierboven tonen twee mooie fragmenten in een moderne maar toch klassieke regie de kroningscéne en de kinderscéne met de monoloog van Boris door Artstudio " Troynna " opname 2011.

Opmerking.

Bij deze tien Borissen vind je telkens een internet link waar je rechtstreeks op een bijpassend fragment audio- of videofragment komt op " Youtube ". Enkel van de Oerboris Ivan Melnikov kon dit niet omdat er geen historische opnames bestaan van hem. De oudste opnames zijn van 1928 met de grote Feodor Chaliapin.